Salmonela dhe Campylobacter po bëhen gjithnjë e më shumë rezistente ndaj ciplofaksinës, një nga antibiotikët që zgjidhet për të trajtuar infeksionet e shkaktuara nga këto baktere. Konkluzioni është pjesë e raportit më të fundit mbi rezistencën antimikrobiale në zonozat. Ky raport është përgatitur nga ECDC (Qendra Evropiane për Parandalimin dhe Kontrollin e Sëmundjeve) dhe EFSA (Autoriteti Evropian për Sigurinë Ushqimore), që paraqet edhe disa trende pozitive në sektorin shtazor.
Të dhënat e fundit nga njerëzit, kafshët dhe ushqimi tregojnë se një pjesë e madhe e baktereve Salmonela kanë rezistencë ndaj antibiotikëve të shumëfishtë (rezistente ndaj tre ose më shumë antimikrobikëve).
Tek njerëzit, rezistenca ndaj ciprofloxacinës është e zakonshme, veçanërisht në disa lloje të Salmonelës dhe rezistenca ndaj përqendrimeve të larta të ciprofloxacinës u rrit në përgjithësi nga 1.7% (2016) në 4.6% (2018). Për Campylobacter, 16 nga 19 vendet raportojnë përqindje shumë të larta ose jashtëzakonisht të larta të rezistencës ndaj ciprofloxacinës.
Përmasa të larta të rezistencës ndaj ciprofloksacinës raportohen gjithashtu në bakteret Salmonella dhe E. coli nga shpendët. Ciprofloxacina është një fluoroquinolone, një klasë e antimikrobikëve të kategorizuar si me rëndësi kritike për përdorim te njerëzit. Nëse fluoroquinolones humbasin efektivitetin e tyre, ndikimi në shëndetin e njeriut mund të jetë i rëndësishëm. Sidoqoftë, rezistenca e kombinuar – rezistenca e njëkohshme ndaj dy antimikrobikëve kritikë të rëndësishëm – ndaj fluoroquinolones dhe cefalosporines të gjeneratës së tretë në Salmonella dhe ndaj fluoroquinolones dhe makrolides në Campylobacter mbetet i ulët.
Për vitin 2018, raporti rendit raste sporadike të infeksionit të Salmonelës njerëzore me rezistencë ndaj karbapenemeve, një tjetër antimikrobial i gjeneratës së fundit.
ECDC po punon me Shtetet Anëtare të BE-së dhe EFSA në një qasje Një Shëndet për të përmirësuar zbulimin dhe monitorimin e hershëm, në një përpjekje për të luftuar kërcënimin e vazhdueshëm të infeksioneve zoonotike rezistente ndaj antimikrobeve.
Raporti gjithashtu përfshin treguesit kryesorë të rezultateve që ndihmojnë Shtetet Anëtare të BE të vlerësojnë përparimin e tyre në zvogëlimin e përdorimit të antimikrobikëve dhe luftimin e rezistencës antimikrobike.
Në kafshët që prodhojnë ushqime, treguesi përmbledhës i ndjeshmërisë ndaj të gjithë antimikrobikët është rritur në E. coli në pak më pak se 25% të Shteteve Anëtare (6) gjatë periudhës 2014-2018. Ky është një zhvillim pozitiv pasi do të thotë që në këto vende, në rast nevoje, trajtimet me antimikrobikë do të kishin një shans më të lartë për të qenë të suksesshëm.
